- Şiir
Yüz yıl önce idi bu yaşananlar Türlü nedenlerle aldılar karar Türkiye ye göç etmekti muratlar Belki alın yazı belkide kader Gönüllere od düşmüşdü bir kere Gitmekten başka yok artık çare Cesaret aldılar İmandan can pare pare Kalplerde açtılar kapanmaz yare Vakit sabahmıydı belki akşamdı Hazırlıklar yapıldı evrak tamamdı Bırakılacak oan maldı, mülkdü, vatandı Zavllı ecdadı nasıl dayandı O gün evlerinde aşını yiyip Allah a sıgındılar kerimdir deyip Evlerden çıkdılar birkaç eşya yükleyip Geldiler kavil yerine birbirini bekleyip Limana ağır ağır bir gemi yanaştı Gidecekjle kalan bir birine karıştı Orda herkes birbiriyle çok zor vedalaştı Onların feryadı arşı semayı aştı Bismillah diyerek gemiye bindiler birazı Kiminin kalmıştı oğullarıyla kızı indi yüreklerine gayet ince bir sızı Sabretmek gerekdi haktan idi bu yazı Gemiyle uzun bir yolculuk başlar Dilleri lal olmuş eğilmiş başlar Akıyor gözlerden sel gibi yaşlar Dayanmaz bu acıya dağlarla taşlar Gemide ikide yetim var , yürek yarası Yaşları var belki beş belki on arası El ele tutuşmuş bakıp ağlar amcası Ölmüşdü onların zaten , anası hem babası Nevaleler birer birer tükendi Kimi yaşlı idi kimi daha bebekdi Birde buna hastalıklar eklendi Vadeleri yetip ömürleri tükendi Attılar denize, kalsa daha ondan zor Çırpınıp anneleri,haktan sabır diliyor. Kalmak istemiyor sanki bırakılan meftalar Geminin arkasından dalgalarla geliyor. Buna bakan kardeşler feryadlarla ağlaşıp Teselliler kar etmez,dertlerini paylaşıp Sarıldılar birbirlerine yinede kucaklaşıp Geliyordu gemide hedefine yaklaşıp Türlü meşakkatleri, sabır ile aştılar Görünce Türküye'yi şevinç ile coştular Geldikleri yer İstanbul limanına yanatılar Artık bundan sonra yeni bir hayat başlar İndiler birer birer yorgun bitkin bedenler Bu inenler senin,ninen ile dedenler Bunca zorluklar ile bunca cefa çekenler Yanmasın inşallah öbür alemde bu tenler.
Seviye UDMİR |
0 yorum