- Şiir

Yüz yıl önce idi bu yaşananlar

Türlü nedenlerle aldılar karar

Türkiye ye göç etmekti muratlar

Belki alın yazı belkide kader

Gönüllere od düşmüşdü bir kere

Gitmekten başka yok artık çare

Cesaret aldılar İmandan can pare pare

Kalplerde açtılar kapanmaz yare

Vakit sabahmıydı belki akşamdı

Hazırlıklar yapıldı evrak tamamdı

Bırakılacak oan maldı, mülkdü, vatandı

Zavllı ecdadı nasıl dayandı

O gün evlerinde aşını yiyip

Allah a sıgındılar kerimdir deyip

Evlerden çıkdılar birkaç eşya yükleyip

Geldiler kavil yerine birbirini bekleyip

Limana ağır ağır bir gemi yanaştı

Gidecekjle kalan bir birine karıştı

Orda herkes birbiriyle çok zor vedalaştı

Onların feryadı arşı semayı aştı

Bismillah diyerek gemiye bindiler birazı

Kiminin kalmıştı oğullarıyla kızı

indi yüreklerine gayet ince bir sızı

Sabretmek gerekdi haktan idi bu yazı

Gemiyle uzun bir yolculuk başlar

Dilleri lal olmuş eğilmiş başlar

Akıyor gözlerden sel gibi yaşlar

Dayanmaz bu acıya dağlarla taşlar

Gemide ikide yetim var , yürek yarası

Yaşları var belki beş belki on arası

El ele tutuşmuş bakıp ağlar amcası

Ölmüşdü onların zaten , anası hem babası

Nevaleler birer birer tükendi

Kimi yaşlı idi kimi daha bebekdi

Birde buna hastalıklar eklendi

Vadeleri yetip ömürleri tükendi

Attılar denize, kalsa daha ondan zor

Çırpınıp anneleri,haktan sabır diliyor.

Kalmak istemiyor sanki bırakılan meftalar

Geminin arkasından dalgalarla geliyor.

Buna bakan kardeşler feryadlarla ağlaşıp

Teselliler kar etmez,dertlerini paylaşıp

Sarıldılar birbirlerine yinede kucaklaşıp

Geliyordu gemide hedefine yaklaşıp

Türlü meşakkatleri, sabır ile aştılar

Görünce Türküye'yi şevinç ile coştular

Geldikleri yer İstanbul limanına yanatılar

Artık bundan sonra yeni bir hayat başlar

İndiler birer birer yorgun bitkin bedenler

Bu inenler senin,ninen ile dedenler

Bunca zorluklar ile bunca cefa çekenler

Yanmasın inşallah öbür alemde bu tenler.

Seviye UDMİR

Gönderen tatar on 2 Ağustos 2009 Pazar
categories: edit post

0 yorum

Yorum Gönder